அன்புள்ள ஜெ,
இது வெண்முரசில் வரும் சூதர்களை பற்றியது. சூதர்கள் பல வகைகளிலும் நவீன எழுத்தாளர்களை போலத் தோற்றமளிக்கிறார்கள். புராணமும் காவியமும் அந்த காலகட்டத்தின் எழுத்து முறை, அதை எழுதுகிறார்கள், என்றாலும் ஒரு நவீன எழுத்தாளருக்குரிய வரலாற்றுப்பார்வை வெண்முரசின் எல்லா சூதர்களிலும் காண முடிகிறது. மிகத்தொலைவில் ஒலிக்கும் வரலாற்று முரசின் அடிகளை நிலத்தில் காதை வைத்துக் கேட்பவர்கள். ஆனால் இவர்கள் வரலாற்றாசிரியர்கள் மட்டும் அல்ல. பாவலர்கள், விகடகவிகள், காவியகர்த்தாக்கள் மட்டும் அல்ல. ஒன்று, இவர்கள் எல்லோருமே மாபெரும் உளவியலாளர்களாக காட்சியளிக்கிறார்கள். வெண்முரசின் பாத்திரங்கள் எல்லாமுமே காவியப்பாத்திரங்கள். அவர்களின் சஞ்சலங்களும் குழப்பங்களும் வரலாற்று நிகழ்வுகள் மட்டும் அல்ல, உளவியல் ஊசல்களின் மாபெரும் திரைச்சாயல். அப்படி ஒரு பாத்திரம் சஞ்சக்காலப்படும் போது அங்கே சூதர் வந்து கனவையோ கதையோ உரைப்பதை அந்த சூதரின் உளவியல் அறிவின் முதிர்ச்சியாக பார்க்கிறேன். இரண்டு, இவர்கள் பெரும்பாலும் தத்துவக்கவிகள். கூர்மையான வரலாற்று நோக்கு இருந்தாலும் இவர்கள் நிகழ்வுகளை வரலாற்று காலத்தில் வைத்துப் பார்ப்பதில்லை, அலகிலா காலத்தில் வைத்தே பார்க்கிறார்கள். அவர்களுடைய நோக்கு எப்போதும் காலத்தை கடந்தே நிற்பதாக, வானைத்தாண்டி எங்கேயோ நோக்கிக்கொண்டிருப்பதாக நினைத்
நீலத்தை பற்றி இங்கே நிறைய எழுதப்பட்டுவிட்டது. நிறையவும் பக்திப்பரவசத்தில். கண்ணனின், ராதையின் மதுரமான கதைக்காக, அந்த மொழியின் வீச்சுக்காக, அதன் யோகமுறை அடித்தளத்திற்க்காக நீலம் இங்கு மீண்டும் மீண்டும் வாசிக்கப்படும். அந்த வகைகளிலெல்லாம் நீலம் எனக்கும் பொருள்பட்டது. ஆனால் எனக்கு நீலம் முதன்மையாக ஒரு உளவியல் நூலாகவே தோற்றமளித்தது.
நான் ஸ்கைடைவிங் செய்திருக்கிறேன். பத்தாயிரம் அடி உயரத்தில் பறக்கும் விமானத்தின் திறந்த கதவின் முனையில் குந்திக்கொள்ளவேண்டும்
ஆனால் பின் எப்போது யோசித்தாலும் அந்த அனுபவத்தில் பளீரென்று நினைவில் வரும் ஒரே கணம், விமான விளிம்பிலிருந்து விழும் அந்தக்
இந்த வாசிப்பை ஒரு உளவியல் பரிசீலனையாகவே உணர முடிந்தது. பெரிய முடிச்சுகளை கழற்றும் ஒரு உளவியல் யுக்தி. யோகமும் ஒரு விதத்தில் ஓர் உளவியல் விதிமுறை அல்லவா என்று நினைத்துக்கொண்டேன். இதுவே இந்நாவலின் சாதனையாக நினைக்கிறேன். அதாவது யோகம் ஒரு உளவியல் முறை என்ற கருத்தை வெறுமனே சொல்லாமல், நாவலின் உள்ளடக்கத்தில் சுட்டிக்காட்டி விட்டுவிடாமல், எழுத்தில் செய்தே காட்டி விடுவது. அந்த வீச்சையே நீலத்தின் அனைத்து வாசகர்களும் உணர்ந்துள்ளனர் என்று நினைக்கிறேன். (இந்த உளவியலாடல் ஒரு விதத்தில் அமைந்த மற்றோரு நாவல் கொற்றவை).
நீலம் ஒரு நவீன நாவல். உலகம் முழுக்கவும் பொருள்படும். பலருக்கும் பலபொருள் கொண்டு பல்லாண்டுகாலம் இது இந்த மண்ணிலும் வெளியிலும் வாசிக்கப்படும் என்பதை பார்க்கமுடிகிறது. இந்தியா முழுவதும் நீலம் எதிரொலிக்கும், பக்தியும் ஞானமும் மாதுர்யமும் நமக்கு கண்ணனும் ராதையும் தானே? இதைத்தவிர, நாட்டார் கதைகளின் கூறு வடிவம் கொண்டு வரலாற்றை சொல்லும் நாவலாகவும், நாட்டார் கதைகளின் உளவியல் பங்கை முன்வைக்கும் ஆக்கமாகவும், நாட்டார் பாணியில் யோக நிலைகளை விளக்கும் இந்திய மரபின் நவீன வடிவாகவும் வாசிக்கப்படலாம். நாட்டார் கதைத் தன்மை, காவியத்தன்மை, நவீனத்தன்மை எல்லாமும் நீலத்தில் உள்ளது. நீலத்தை வாசிக்கும் மேலைநாட்டான் இதை கிறிஸ்துவுடன் பொருத்திப்பார்ப்பானென்றால் அங்கு இன்னொரு வரலாறு, நாட்டார் மரபு, உளவியல் பார்வை, தத்துவப்பார்வை எல்லாம் விரியக்கிடைக்கலாம்.
சுசித்ரா
