ஜெயமோகன் சார்,
இந்திர
நீலம் வாசித்து வருகிறேன்.கம்சனை கொல்ல குலத்தாரிடம் உறுதி பூணும் இடம்,
இந்த அளவுக்கு heroic entry யை இதுவரை மட்டும் இனிமேலும் வாசிக்க
போவதில்லை. தாறுமாறான இடம் , செம செம, இதுக்கு முந்திய பக்கங்களில் வந்த
பாமை ஆமை எல்லாம் அடியோடு மறந்து போச்சுது, இந்த பகுதியையே மட்டுமே
நினைந்து சில நாள் ஒத்திப் போட்டு தொடர எண்ணுகிறேன்.
வெண்முரசு முழுக்க கிருஷ்ண தாண்டவம் ஒங்கட்டும் .
மேலும்
வெண் முரசு வரவுக்கு பிறகு அதன் உச்சங்கள் பற்றி உங்களிடம் பேசுவதோ,
கடிதம் எழுதுவதோ ஆயாசமாக உள்ளது. ஆசிரியரை தொடுதல், கட்டி பிடித்தல் ,
முத்தம் அல்லது தூரத்தில் இருந்து அவரின் உடல் மொழியை ரசித்தல் இது தான்
என்னைப் போன்ற பாமர வாசகனுக்கு சரியானதாக இருக்கும்
அன்புடன்
தினேஷ் நல்லசிவம்