வாழ்த்தொலிகள்

அன்புள்ள ஜெ

பெயர்ப்பட்டியல்களைப் பற்றி ஒரு சுவாரசியமான விவாதம் வெண்முரசு தளத்திலே ஓடியது. நல்ல விவாதம் என தோன்றியது. அதில் ஒரு வாசகர் கோஷமிடுவதைப்பற்றி எழுதியிருந்தார். திரும்பத்திரும்ப மக்கள் கோஷமிடுவது வந்தபடியே இருக்கிறது என்று எழுதியிருந்தார்.

கோஷமிடுவதை ஒரு வரலாற்றுத்தரிசனமாகவே காட்டும் அருமையான ஒரு பகுதி வெய்யோனில் உள்ளது. வெய்யோன் வெண்முரசுநாவல்களில் போதுமான அளவுக்குக் கவனிக்கப்படாமல் போன பல பகுதிகள் கொண்டது

முதன்முதலில் வாழ்த்துக்குரல் எழுப்ப மானுடரை பயிற்றுவித்த தலைவன் எவன்? அவன் ஆழிவெண்சங்கு கொண்டு மலைநின்ற மால். வெள்விடையேறி விழிநுதல்கொண்டு இருந்த செவ்வேள். கொல்வேல் மயிலோன். மதகளிறுமுகத்தோன். விரிகதிர் வெய்யோன். அனலோன். கடலோன். வேழமூர்ந்த வேந்தன். மூத்தோன், முன்னோன். முதல்பறவை. திசையறிந்தோன். தனித்தோன். மானுடரை ஒற்றைத்திரளாக்க அவனால் முடிந்தது. அது மழைச்சரடுத்திரளை அள்ளிமுறுக்கி ஒரு வடம் செய்வதுபோல. அதிலேறி விண்ணேறி அமர்ந்தான். குனிந்து மானுடரை நோக்கி புன்னகை செய்துகொண்டிருக்கிறான்.

இந்தப்பகுதியை முழு அத்தியாயத்தையும் வாசித்துப்பார்க்கலாம்

ஆர். ராகவேந்திரன்