அன்புள்ள ஜெ ,
நலம் தானே ? . நீண்ட நாட்களுக்கு பிறகு ஒரு கடிதம் .
இப்போது தான் கிராதம் வாசித்து முடித்தேன். நான் வாசித்த வெண்முரசு நாவல்களில் அதிக நாட்கள் எடுத்துக்கொண்டதும் , அதிக உழைப்பை குடுத்ததும் நீலத்திற்கு பிறகு கிராதத்திற்கே.
என்னை மிகவும் அழைக்களித்த நாவலும் கூட விஜயனின் ஒவ்வொரு பயணமும் , அவன் சென்று அடைந்த மெய்மையும் , நாவலை இன்னும் பல முறை மீள்வாசிப்பு செய்ய கோரி நிற்கிறது.
தொல்வேத காலம் முதல் நாராயண வேதம் எழுந்து வரும் சித்திரத்தை அளிக்கிறது நாவல். வருணனை முதல் தேவனாக தொடங்கி , இந்திரனை தெய்வமாக கொண்ட காலம் பின் எழுந்து வரும் நாராயணன் வேதம் இங்கு பல கனவுகளாகவும் , உருவங்களாகவும் , படிமங்களாகவும் காண்பித்திருந்தீர்கள் அவற்றில் சிலவற்றை உணர்ந்தும் சில உணராமலும் நாவலை படித்து முடித்தேன். இன்னும் பல முறை படித்தாலும் புதிதாக படிப்பது போலவே இருக்கும் .
அவன் திசை தேவர்களை வென்று கடக்கும் பகுதிகள் கற்பனையை வேறு ஒரு எல்லைக்கு கொண்டு செல்கிறது. அதில் எனக்கு மிகவும் பிடித்த பகுதி தெற்குக்கின் இறைவனான யமனை அவன் வெல்வதும் , இந்திரனை அவன் வெல்வதுமே. யமனை அவன் வெல்லும் இடம் தத்துவார்த்தமான இடம் , இந்திரனை அவன் வெல்லும் பகுதி மிகவும் கவித்துவமான இடம். ஊர்வசி அர்ஜுனன் இடையில் நடக்கும் புசல் அவன் அடையும் நிலை , அதை கொண்டு அவன் இந்திரனை கடந்து முன் செல்வது அந்த தருணத்தை மிக அழகாக அமைத்திருந்தீர்கள் என்னை மிகவும் கவர்ந்த பகுதியும் கூட .
பின் வேதமுதல்வனிடன் பாசுபதவேதத்தை அவன் அடையும் இடத்தில் நாவல் ஒரு உச்ச நிலையில் இருக்கிறது . அந்த அறிவாக அவன் ஆகி நிற்கிறான். மொத்த நாவலின் தரிசணத்தையும் அந்த இடத்தில் இருந்து நான் பெற்றுக்கொள்கிறேன்.
நன்றி ,
சுகதேவ்
மேட்டூர்.
