Thursday, January 31, 2019

பதரி நிழலில்





அன்பு  ஜெ ,                 
                              

 "கார்கடல் 31 " இதில் "காலஇடங்களுக்கு அப்பால் ஓரிடத்தில் அவர்கள் சந்தித்துக்கொண்டனர். அது காளிந்தியின் கரை. கரிய பாறை மேல் மலரமர்வில் இளைய யாதவர் அமர்ந்திருந்தார். கீழே சிறுபாறை மீது கைகளை மார்பின்மீது கட்டியபடி அவரை நோக்கி அர்ஜுனன் அமர்ந்திருந்தான்.  "          

இக்காட்சிகள் "பத்ரிகாசரமத்தில்" நரநாராயணனாக இருவரும்  தோற்றமளிப்பதை , மெல்லிய பனித்தீற்றலாக கடந்தது என்னை !                           ஆன்மா தானான இன்பத்திலிருந்து விடுபட்டு  , பரமாத்விற்கு  தான் அடிமைநிலை யென உணர்ந்து  . அதற்கான தளைகளைத்  தாண்டி  , பேரின்ப வீடெய்தி அடையும் நிலையைக் குறிக்கும் அர்த்த பஞ்சகத்தை உணர்த்தும் ,  திருமந்திரமெனப்படும்  எட்டெழுத்து மந்திரத்தை , குரு ஸ்தானத்திலிருந்து  நரனுக்கு உபதேசித்ததை காட்சி படுத்தி கடந்து சென்றதைக் கண்டு வியக்கிறேன்.                                                    

 இன்ப துன்பங்கள் , விருப்பு  வெறுப்புக்கள் எனும் இரட்டையைக் கடந்து ,தனது தவத்தாலும் ,ஞானத்தாலும் பேரின்ப நிலையெய்தும் யோகிகள் எனும் வரிகள் வந்துள்ளது .இதனையே  கைவல்யநிலை யென வைணவம் பேசுகிறது, தன்னைத் தானே அனுபவித்தல். இதற்கு  உதாரணமாக அரவிந்தரை , எனது தந்தை  மேற்கோள் காட்டியதும் நினைவில் வந்தது கண்ணனும் இக்கேள்வியையே அர்ச்சுனன் முன் வைக்கிறான் என்றே நினைக்கிறேன் .அவனும்  பேரின்ப  வாழ்வினையும் இழந்து  நிற்க முற்படும்போது , கண்ணனும் எள்ளலுடன்  , " இறப்பின் கணத்திலிருக்கும் நீ யே ! தெரிவு செய்வாய் வாழ்வா ,சாவா என்று உன் திடமான சொல்லினால் ! என்கிறான்.

ஆனால்  அவனோ , வாழ்வென்று கவர்ச்சியாக  மணம்  வீசும்  பத்மத்தைப் போன்ற  இவ்வுலக வாழ்வினையே வேண்டி நிற்க்கின்றான், ஆனால்  வெகு சூஷ்மமாக வாழ்வென்று மரணமும் , சாவெனும் தொணியில்  பேரின்ப வாழ்வும் விளக்கப்பட்டுள்ளது இதில்.                        

அன்புடன் ,
                                                 
செல்வி .அ.