ஆசிரியருக்கு ,
தர்மன் திருதிராஷ்ற்றனுக்கு முன்னர் ஒரு கடிதம்
எழுதியிருப்பான் , அது வரனவாத கொலை முயற்சி தொடர்பாக. அது ஒரு சதிச் செயல்
என்றும் அதற்கு மகதம் தான் காரணம் எனவும் கூறி இருப்பான்.
அது திருதிராஷ்ட்ரன் கேள விரும்பிய செய்தி.
இப்போது திருதிராஷ்ட்ரன் துரியனை அடித்ததும் ஒன்று தெரிகிறது , அது அவன்
அறிய விரும்பிய செய்தி அவ்வாறே அவனுக்கு எழுதப் பட்டது , அது அவன் நம்ப
விரும்பிய உண்மை , அவாறே அதில் கூறப் பட்டது. ஆனால் உண்மை சுவடற்று அப்படி
சாகாது, கடிதம் எழுதும் நேரத்தில் தர்மனுக்குத் தெரியும் இது எதையும்
நிறுவப் போவதில்லை , இது திருத்ராஷ்ற்றனுக்கு சற்று நேர ஆசுவசத்தையே தரும் ,
ஆனால் உண்மை பின் எப்படியும் வெளிப்படும்.
நான்
மன்னித்து விட்டேன் , நான் இதை பொருட்படுத்த வில்லை, உறவு
திரும்பக்கூட இதோ என் தரப்பில் ஒரு நாடகக் கடிதம். இக்கடிதம் அல்ல
முக்கியம் , அதற்குப்பின் தர்மன் வெளிப்படுத்த விரும்பிய அவன் எத்தனம்.
இது ஒரு victim 's amnesty.
நாங்கள்
குருடர்கள் என துரியனையும் சேர்த்து திருதராஷ்ட்ரன் தர்மனிடம் சொல்கிறான்.
நிகழ்வின் அசலை அறிந்தவன் துரியனை அடிக்கிறான் , கடிதத்தின் அசலை
அறிந்தவன் அனைவரையும் அணைக்கிறான். திருதராஷ்ட்ரன் நீரெனக் கனிந்து
நிற்கிறான் , தர்மன் உச்சத்தில் உயர்ந்து நிற்கிறான்.
