Tuesday, May 26, 2015

காண்டவம்- மீண்டும்

அன்புள்ள ஜெ ,
   உங்கள் நண்பர்கள் மட்டுமல்ல  உங்களை அனுதினமும் வாசித்து வரும் வாசகர்களும் உங்கள் படைப்புச் செயல்பாடு பற்றி நன்கறிவோம் . காண்டவம் நின்றதில் எவருக்கும் வருத்தம் இருக்க வாய்ப்பில்லை. மீண்டும் ஒரு பெருவிருந்திற்காக காத்திருப்பதில் எப்பிழையும் இல்லை. காத்திருக்கிறோம்.

சங்கரன் இ ஆர் 



Hi Jemo

It was disheartening to see your note on the home page.  Can't stop myself writing this note to you...

I felt very bad for pushing and taunting you to write kandavam.. Many sorry for my earlier note...

I thought it would be an inspiration and motivating factor.. Professional way of thinking.. But it backfired big time..  Bygone chapters of kandavam had content but lacked jeyamohan's spirit and flow..

When you were writing about Duryodhana as part of sthulakarna episode narrated how he had forgone his feminine part.. 

Femininity in men instills creative spirit.  It is the binding force between head, heart and hand.. Head could be co related to mind at abstract level... Kandavam was in sync with head and hand, but async with heart.. Sorry to say this.. But Somewhere it was lagging behind..  

Take a big break.. Chill out with your friends and family..  Let kandavam happen in its course when the time ripens..  

Till then we will wait patiently even if it takes months together...Take care... 

Thanks
 
Radha
 
அன்புள்ள ராதா
 
பெரிய இடைவெளி எடுக்க முடியாது. எழுதாமலிருந்தால் எனக்கும் வாழ்க்கை வீணாகத்தெரியும்
 
ஜெ
 
 
 
​வணக்கம் சார்,

உங்களுடைய இன்றைய காண்டவம் நாவல் நிறுத்தம் பதிவைப் படித்தேன். கண்கள் கலங்கி விட்டது.

எப்பேர்ப்பட்ட பற்றற்ற நிலையில் வாழ்கிறீர்கள் !!

நீங்கள் உயிருக்குயிராய் நேசித்த வெண்முரசு நாவலின் படைப்பில் கூட இவ்வளவு ஒட்டாமல் நிற்கிறீர்களே...

உண்மையை எந்த மழுப்பலும் இல்லாமல் ஏற்றுக்கொள்ளும் உங்களின் இந்த முடிவிற்கு நான் சிரம் தாழ்த்துகிறேன்.

உங்களின் பதிவைப் படித்தவுடன், ஞானிகள் எப்படி இருப்பர் என்று சேக்கிழார் சுவாமிகள் பாடிய பாடல் நினைவிற்கு வந்தது..

கேடும் ஆக்கமுங் கெட்ட திருவினார்
ஓடுஞ் செம்பொனும் ஒக்கவே நோக்குவார்
கூடும் அன்பினில் கும்பிட லேயன்றி
வீடும் வேண்டா விறலின் விளங்கினார்.

அன்புடன்,
இராவணன் 
( மலேசியா )



அன்புள்ள ஜெயமோகன் அவர்களுக்கு

காண்டவம் நிறுத்தம் குறித்த தகவல் பார்த்து அதிர்ச்சி அடைந்தேன். தொடர்ந்து
வெண்முரசை படித்து வருகிறேன்.  ஆனால் நீங்கள் வலிந்து திணித்து எழுதாதது
ஆறுதல் அளித்தது. இது எனக்கு முமுழுமையாக புரியா விட்டாலும் எழுத்து
உங்களுக்கு ஒரு ' நிகழ்தல்' என்ற அளவில் புரிந்து கொள்கிறேன்.

சிவக்குமார்

சென்னை
 
 Dear Jeyamohan

Finally you solved the riddle of Kandavam's end! Evidently, the writer himself was lost in the Kandava vanam! The last episode concludes with the Daksha nagas moving into the vanam, fitting ending to the title. 

Interesting to read about your passion for Maharajapuram's music. I am reminded of 
Andal's "Umake nam at cheyvom" lines. 

Hope you will resume the novel at your own pace.  Looking forward to it as always. 
Thank you.



Warm regards
Sobana
 
 
ஜெயமோகன் அவர்களுக்கு,


படைப்பு பல முறை படைத்தவரை விட மேலாக இருக்கலாம்.
எங்களில் பலருக்கு படைத்தவர் தான் மிக முக்கியமாக  இருக்கிறார்

எங்களுக்காக உங்களை நன்றாக பார்த்து கொள்ளுங்கள். பொருமையாகவே வருவது வரட்டும்.
சிரியவன் ஆணாலும் என் கருத்தை பெறும்பான்மை ஏற்பர்.

நன்றி
வெ. ராகவ்
PS: பழையபடியோ அல்லது புதிய style-ல் ஆக ஒரு முருக்கிய மீசை வையிங்க. கான்டவ ப்ரஸ்தத்தில் இருந்து புதிய முகம் தானே