ஆசிரியருக்கு ,
இது நீங்கள் விஷ்ணுபுரத்தில் கூறியுள்ளது போலத்தான்.
உச்ச கணங்களுக்காக நாம் நாளெலாம் காத்திருப்போம் , அதைப் பற்றியே
சிந்தித்து இருப்போம் , இது கை அருகில் வருகையில் , நம்மை அறியாத ஒரு
விலக்கம் வரும். அது அச்சமகலாம் , புதிது கண்டு பின்வாங்குதலாகலாம்,
மிரட்சியாகலாம், அல்லது இதை அடைந்துவிட்டால் வாழ்கையில் நமது கையிருப்பு
கரைத்து விடும் என்கிற இழப்புணர்வு ஆகலாம் .
இன்று
படகு அணுகும் போது சாத்யகி அடைவது இது தான். அதன் பின் நடப்பதும்
விஷ்ணுபுரத்தில் உள்ளதே , நமது உச்ச கணங்கள் அதை அனுபவிக்கும் போது நமக்கு
தெரியாது , பின் கடந்த காலத்தில் மட்டுமே அதை நினைவு கூர்வோம் . போர்
துவங்கியவுடன் சாத்தியகிக்கு நடந்ததும் இதுவே.
பின்னர்
கைவெட்டப் போகும் சாதியகியின் கையில் அம்பு துளைப்பது அபாரமான கதைப்
போக்கு . படகுகள் அணுகுவதும் பருந்து போல திருஷ்ட்டத்தியும்ணன் கூர்நோக் கி
இருப்பதும் , விழும் வீரனை வெள்ளி வாய்விரித்து நதி
விழுங்கிக் கொள்வதும் காலம் ஓசையின்றி நீட்டிக்கப் பட்ட விவரிப்பு
கூடுதல் உயரத்திற்குச் செல்கிறது.
கிருஷ்ணன் .