அன்புள்ள ஜெ ,
வண்ணகடல் துவங்கியிருக்கிறேன் , இளநாகன் கூட பயணத்தில் இருக்கிறேன் !
சத்காரிய வாதம் என்பது வேறொரு வார்த்தை வழியாக இந்த இருநாட்கள் மனதில் தங்கியிருந்தது , நான் முன்பு படித்த பவுத்த வாதம் ஒன்றின் பெயர் இது என நினைத்திருந்தேன் , கபிலரின் சாங்கிய தரிசனம் பகுதியில் இந்த வார்த்தையை பார்த்து அரண்டு விட்டேன் , காலையில் மனதில் இருந்த வார்த்தை அன்றே நூலில் காண்பது சார்ந்த ஆச்சிரியம் .
இது போலவே நேற்றைக்கு முன்தினம் உங்கள் சங்க உரை காத்திருந்தேன் , அதில் இருந்த பல படிம உவமைகள் ஈர்த்திருந்தன , காடே செங்காந்தள் பூவினால் சிவப்பாக இருந்தது எனும் படிமம் , அதை இளநாகன் தன்னை காளமுகர்கள் சேர்த்துக்கொள்ள வேண்டிய பாடலில் எரிகாந்தள் வார்த்தை பார்த்து சிலிர்த்தேன் , கூடவே கரியுரி ( யானை தோல்) , யோக பிறை (தந்தம்) எல்லாம் மனதில் இந்த பாடலோடு கலந்தன . உண்மையில் ஒரு விருப்பத்தில் ,விருப்ப நோக்கில் செல்லும் போது நாம் படிக்கும் கேட்கும் எல்லாமும் அதில் பொருந்தி வருவது கடவுளின் வரம்தான் , இனியாவது ஈடுபட வேண்டும் .
இன்னொன்று சைலஜ சூதர் ( சாங்கியம் ), சௌநகரின் நண்பரான கூத்தர்( தருக்கம் ) , காளமுகர் , கீககர் இவர்கள் எல்லோரையும் கவனிக்கும் போது அந்நேர பாரதம் தத்துவத்தில் ,இறை தேடலில் திளைத்திருப்பதை உணர முடிகிறது .
ஸ்தூலகர்ணன் சிகண்டி கதையில் இருந்து திரும்ப துரியோதனன் கதையில் பார்த்தேன் , பெண் என்பது அன்பும் கூட என தோன்றியது , பெண் தன்மை நீங்கவும் அன்பும் நீங்கி விடுகிறது என எண்ணினேன் .
